hakkımda

Hayat  izlerim …

Her şey benim 1981 yılı bir ekim günü uşakta doğmamla başladı.

Kendi halimde yuvarlanıp giderken bir buçuk sene sonra birde kızkardeşim oldu.

Hayatın bana verdiği en güzel armağanlardan…

İki yaşına geldiğimde küçük şirin köyümüzden İzmir’e taşındık.

İlk, orta, lise izmirde okudum.

Yazları uşak okul zamanı İzmir güzel bir çocukluk geçirdim.

2000 yılında üniversiteyi kazandım. Düştüm Ankara yollarına.

Ankarayı hala hasretle özlemle güzel anılarla hatırlarım.

Ama ömrümün en acı olayını da bu dönemde yaşadım.

2002 yılında kalp hastalığı sebebiyle babamı kaybettim…

Ömrünü bize adayan, iki kızım iki gözüm diyen bir baba…

Babam 43 yaşında iki kızınında okuduğunu, benim öğretmen olduğumu,

mutlu bir yuva kurduğumuzu, Dünya tatlısı evlatlara sahip olduğumuzu göremeden bize veda etti…

Peki ya annem

17 yaşında anne olmuş. Hem büyümüş hem büyütmüş gönlü güzel kadın.

Anne kelimesinin tam karşılığıdır benim annem.

Ankara gazi üniversitesi – muhasebe finansman öğretmenliği bölümünden

2004 yılında mezun oldum.

Aynı yıl afyon – Bolvadin de ilk görev yılımı geçirdim.

Bolvadine gönülden selamlar sevgiler…

2005 yılında sevgili eşimle dünya evine girdik.

O da bana bir  Ankara hatırasıdır en kıymetlisidir.

Biz 4 sene boyunca aynı sınıfta okuduk. Fakat aklımız başımıza

Son yılımız biterken geldi J

Düğün davetiyemize yazdırdığımız şu söz herhalde evliliğimi en güzel şekilde özetler.

Sen hayatın anlamı seninle sonsuza dek…

2008 - 12 eylülünde gece 11.00 da ipek kızımız dünyamıza doğdu.

Artık bende bir anneyim.

Küçücük bedenine sarılıp yüzümü boynuna gömdüğümde

Kokusunu derin derin soluyup, kalp atışlarını dinliyorum.

Sanırım cennet bu olmalı…

Halen istanbulda öğrencilerimi okutmakta, kızımı öpmekte, eşimin elini tutmaktayım.